تاریخ وقوع: 26 مرداد
ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكه الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنه التى كنتم توعدون
اگر روز اسراء برگشتند و من نبودم سلام مرا به آنها برسانيد و بگوييد خمينى در فكرتان بود
((ما را چه رسد كه با اين قلم هاى شكسته و بيانهاى نارسا در وصف شهيدان و جانبازان و مفقودان و اسيرانى كه در جهاد فى سبيل الله جان خود را فدا كرده و يا سلامت خويش را از دست داده اند يا به دست دشمنان اسلام اسير شده اند، مطلبى نوشته يا سخنى بگوييم ؟ زبان و بيان ما عاجز از ترسيم مقام بلند پايه عزيزانى است كه براى اعتلاى كلمه حق و دفاع از اسلام و كشور اسلامى جانبازى نموده اند.))
((بارالها، اسراى ما اسير جانى ترين دژخيم زمان مى باشند. مقاومت آنها دنيا را شگفت زده كرده است هر چه زودتر آنها را براى خدمت به تو و بندگانت آزاد فرما و به خاندان محترم همه صبر، اجر، سلامت و مغفرت عنايت فرما.))
امام خمينى ((ره ))
روز 26 مرداد 1369 ميهن اسلامى شاهد حضور كبوتران سبكبالى بود كه پس از سالها زندان در اسارتگاههاى مخوف رژيم بعث عراق قدم به خاك پاك ميهن اسلامى خود مى گذاشتند. در هر حال ، قاصدك آزادى در چنين روزى پيام آور رهايى شده و اين كبوتران از بند رسته به آغوش گرم ملت خود بازگشتند. ميهن اسلامى چراغانى بود. شعف و سرورى وصف ناپذير از حضور اين رسولان ، انقلاب و جنگ سراسر ايران را فراگرفته بود.
اولين عكس العمل آزادگان از ديدن وطن ، بوسه زدن بر خاك آن بود، سرزمينى كه قدم به قدم آن با خون بهترين فرزندان اين ملت و اسوه جوانان كشور تطهير شده بود. حركت بعدى زيارت مرقد پير و مرادشان خمينى كبير ((ره )) و بيعت با جانشين خلف او مقام عظماى ولايت حضرت آيت الله العظمى خامنه اى بود و اين همه نشان از علاقه و افر و پايبندى آنان به اسلام ، انقلاب و ميهن عزيزشان بود.
آنها توانستند در سالهاى زجر و شكنجه ، درد و بيمارى جسمى ، روح و روان خود را توفنده و مقاوم حفظ كنند و تقوا و مردانگى خود را مضاعف نمايند تا در بازگشت به ايران اسلامى در صحنه هاى مختلف اجتماعى سرمشق و نمونه اى باشند براى جوانان ، براى پيران و خلاصه براى همه تا در دوران سازندگى ايران اسلامى ، ملت ما پرصلابت تر، مقاومتر، با دشمنان خود روبرو شود و مشكلات و مصائب را با صبر و بادبارى به منظور پيشرفت ، ترقى و عظمت ايران اسلامى تحمل نمايد.
مقام معظم رهبرى و فرماندهى كل قوا درباره آزادگان مى فرمايند:
آزادگان آبروى اين ملت را حفظ كردند…
… يكى از چيزهايى كه شما را، دلهايتان را زنده نگه مى داشت ، پراميد نگه مى داشت ، ياد آن چهره و روحيه پرصلابت امام عزيزمان بود. آن بزرگوار هم خيلى به ياد اسرا بودند. حال پدرى را كه فرزندانش به اين شكل از او دور شده باشند، راحت مى شود فهميد.))
((مساله اسارت طولانى فرزندان اين ملت به نوبه خود امتحان ديگرى بود كه ملت ما با موفقيت آن را به انجام رسانده و اسراى ما همانند ملت ايران از خود آزاد مردى نشان دادند و سرانجام با موفقيت و سرافرازى به وطن بازگشتند…
… شما در دوران اسارت شرايط سختى را گذرانديد، اما در عين حال با حفظ دين و اعتقادات و دلبستگى خود به اسلام ، امام و انقلاب موجب افتخار و آبرومندى ملت خود در برابر دشمن شديد.))
تشكيل ستاد رسيدگى به امور آزادگان
ستاد رسيدگى به امور آزادگان در 22 مرداد 1369 براساس قانون حمايت از آزادگان مصوب 13/9/1368 مجلس شوراى اسلامى تشكيل شد. و در نخستين گام با تبادل انبوه اسرا مواجه گرديد و براساس همان قانون و با مساعدت و همراهى ديگر دستگاهها مسئوليت اين كار عظيم را به دوش گرفت و تبادل بيش از 40000 آزاده و به همين تعداد اسير عراقى را انجام داد. اين ستاد با الهام از رهنمودهاى مقام معظم رهبرى بيش از 270 واحد ستادى در سراسر كشور تشكيل داد و ادائه خدمات به آزادگان سرافراز را در زمينه گوناگون آغاز نمود. و در زمينه اشتغال توانست نزديك به 96 (بيش از 36 هزار نفر) از آزادگان را در دستگاههاى دولتى و غير دولتى مشغول به كار كند.
در زمينه تحصيل كار تا سال 1375 بيش از 5300 نفر از آزادگان موفق به راهيابى و تحصيل در موسسات عالى كشور شده كه از اين عده 365 نفر در رشته پزشكى و دندانپزشكى و داروسازى و 406 نفر در رشته هاى مهندسى و ساير رشته ها پذيرفته شدند.
حدود 5000 نفر از آنان در كلاسهاى تقويت بنيه علمى و پيش دانشگاهى شركت كردند و بيش از 700 نفر به تحصيل در مقاطع زير ديپلم توفيق يافتند و نيمى از آزادگان بى سواد طى سالهاى 74 – 1371 دوره كلاس نهضت سوادآموزى را با موفقيت طى كردند
۱۳۶۹/۰۶/۰۴
نامه‌نگاری آزادگان با آیت‌الله خامنه‌ای در طول اسارت!
ما نامه‌هایی از بعضی از آزادگان در طول این دو سالِ بعد از آتش‌بس تا امروز داشته‌ایم که به خانواده‌هایشان مینوشتند. وقتی خانواده‌ها میفهمیدند که ما مخاطب هستیم، نامه‌ها را می‌آوردند و به ما میدادند. من هم برای خیلی از این نامه‌ها جواب مینوشتم. مینوشتند که شما برای آزادی ما، به دشمن باج ندهید. این را اسیر می‌نوشت. این، برای یک ملت، خیلی مهم است که اسیرش در دست دشمن، به‌جای این‌که مثل انسانهای بی‌ایمان، مرتب التماس کند که بیایید من را آزاد کنید، نامه بنویسد که من میخواهم با سربلندی آزاد بشوم؛ نمیخواهد به خاطر آزادی من، پیش دشمن کوچک بشوید. اینها را ما داشتیم. اینها جزو اسناد شرف ملی ماست و تا ابد محفوظ خواهد بود.
از طرف خانواده‌ها و ملت هم همین‌طور بود. با این‌که پدران، مادران، همسران و فرزندان سخت میگذراندند، اما هرگز مشکلی برای مسئولان درست نکردند و فشار نیاوردند. میفهمیدند که مسئولان تلاش میکنند، تا اسرایشان با سربلندی و افتخار آزاد بشوند؛ همین کاری که خدای متعال پیش آورد، کمک کرد و شد. این هم کار خدا بود. هرچه ما پیشرفت داریم، کار خدا و تدبیر و اراده‌ی الهی است. ماها هیچکاره‌ایم. البته برادران عزیز ما در دولت، خیلی زحمت کشیدند و تلاش کردند؛ اما لطف خدا، اشاره و اراده‌ی الهی، همه‌ی کارها را روبه‌راه کرد و جاده‌ها را هموار نمود. کار خدا بود، بعد از این هم همین‌طور است.
۱۳۶۸/۱۲/۲۹
پاسخ به نامه یکى از رزمندگان اسیر
بسمه‌تعالیفرزند عزیزم
نامه‌ات مژده‌بخش و تسلّابخش بود و آن را با تشکّر و خرسندی زیارت کردم، امیدوارم دیدار خود شما هم در آینده‌ای نه چندان دور نصیب شود. شما سرافرازید به مجاهدت و صبر و ما سرافرازیم به داشتن شما. توفیق و دستیابی به رضای الهی و عزّت و کرامت دنیا و آخرت، در سایه‌ی همین صبر و مجاهدت است. من آینده را روشن و مطلوب و مشمول تفضّلات الهی میبینم و خدا با ما است و شما نور چشم ماهایید. آن فقدان بزرگ سخت بود ولی همه‌ی داغداران صبر کردند و مستوجب اجر خدا شدند. مجدّداً از نامه‌ی شما خرسندی و تشکّرم را عرض میکنم و به همه‌ی دوستان و عزیزان سلام میرسانم.
علی الحسینی
