25مرداد1-min

بستن آب بر اهل بیت علیه السلام(61.ق)

بیست و دوم مرداد

امور دوشنبه ، 25 مرداد 1400 مصادف با هفتم محرم الحرام 1443

مناسبت های شمسی ۲۵ مرداد ۱۴۰۰)

اولين فرار «محمدرضا پهلوی» 1332 ش
عمليات كوچك عاشوراي 3 1364ش
انتخاب «امام خامنه ‏ای» به رياست جمهوري 1364 ش
انتخاب پروفسور «حميد مولانا» به رياست… 1371 ش
وفات آیة‏اللَّه «عبدالاعلي موسوي سبزواری» 1372 ش

مناسبت های 7 محرم

مبعوث شدن حضرت موسى علیه السلام به پیامبری
بستن آب بر اهل بیت علیهم السلام61 ق
نامه عبيدالله بن زياد به عمربن سعد 61 ق
نبرد هواداران بني عباس با سپاهيان اموي 132 ق
تولد يوسف شيباني جغرافي‏دان مسلمان 601 ق
ولادت آیةاللّه العظمي ميلاني 1313 ق
درگذشت آیةالله نزاري نقدي” 1370 ق
درگذشت کربلایی محمد کاظم ساروقی 1377 ق
درگذشت حاج شیخ محمد شریف رازی 1420 ق

اولين فرار «محمدرضا پهلوی» (1332 ش)

تاریخ وقوع: 25 مرداد


اولين فرار "محمدرضا پهلوی" چند روز پيش از كودتاي آمريكايی 28 مرداد (1332 ش)اولين فرار “محمدرضا پهلوی” چند روز پيش از كودتاي آمريكايی 28 مرداد (1332 ش)زمينه‏ هاي كودتاي 28 مرداد 1332 كه از ماه‏ها قبل ايجاد شده بود، باعث گرديد كه شاه نگران حضور خود در ايران باشد و مي‏خواست هنگام كودتا عليه دكتر مصدق در كشور نباشد. در همين ايام توافق انگلستان و آمريكا براي ساقط كردن حكومت مصدق كه قبلاً طرح ريزي شده بود به مرحله اجرا درآمد. شاه در 22 مرداد حكم عزل مصدق و نخست وزيري سرلشكر زاهدي را صادر نمود و خود پس از صدور فرمان، به رامسر عزيمت كرد. در ساعت 2 بامداد فرمانده گارد شاهنشاهي فرمان را به مصدق ابلاغ كرد ولي وي هنگام خروج از منزل بازداشت شد و راديو تهران اين اقدام را كودتا خواند. دراين هنگام شاه و همسرش با يك هواپيما از طريق عراق از ايران خارج شده و به ايتاليا رفت. روزهاي 25 تا 27 مرداد، در سراسر ايران اجتماعات بزرگي تشكيل شد و از دولت لغو نظام سلطنتي درخواست گرديد. تمام اين حوادث به نفع دكتر مصدق پيش مي‏رفت تا اينكه طبق نقشه قبلي، اوضاع از بامداد 28 مرداد تغيير كرد و كودتا شكل گرفت. شاه نيز پس از دريافت خبر سقوط مصدق، در 31 مرداد همان سال به ايران بازگشت.

عمليات كوچك عاشوراي 3 (1364ش)

تاریخ وقوع: 25 مرداد


عمليات كوچك عاشوراي 3 در مهران توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامي (1364ش)عمليات كوچك عاشوراي 3 در مهران توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامي (1364ش)عمليات عاشوراي ۳ در چنين روزي از سال ۱۳۶۴ هجري شمسي توسط سلحشوران سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به اجرا درآمد.مدتي‌ بود كه‌ به‌ تيپ‌ سيدالشهدا (ع) – كه‌ بعدها به‌ لشكر تغيير يافت – مأموريتي‌ واگذار نشده‌ بود. اين ‌تيپ‌ عنوان‌ يگان‌ خط‌‏شكن‌ را داشت‌ و حريف‌ جدي‌ لشكر گارد رياست‏جمهوري‌ عراق به‏حساب‌ مي‌آمد. بحث‌ عمليات عاشوراي ‌۳ به‌ فاصله‌ يك‌ روز پس‌ از انجام‌ عمليات‌ عاشوراي ‌۲ در منطقه‌ عمومي‌ فكه‌ مطرح‌ شد.با توجه‌ به‌ اين‏كه‌ آن‌ محور حدود عمليات‌ والفجر مقدماتي‌ و رمضان‌ بود، قسمت‌هايي‌ از ميدان‌هاي‌ مين‌ قديمي‌ در آن‌ منطقه‌ باقي‌ مانده‌ و تعدادي‌ نيز به‏واسطه‌ رمل‌ و طوفان‌ و سيلاب‌ در زير خاك‌ پنهان‌ شده‌ بود. به‏همين‌ دليل‌ كار عمليات‌ در آن‌ حدود سخت‌ و خطرناك‌ شد، اما راهكار اصلي‌ اين‌ عمليات‌ با همت‌ نيروهاي‌ گردان‌ تخريب‌ اين‌ تيپ‌ و به‌ فرماندهي‌ شهيد حاج‌ محمود نوريان باز شد تا نيروهاي‌ عمل‏كننده‌ سپاه پاسداران انقلاب اسلامي‌ در ساعت ‌۲ و ۱۹ دقيقه‌ بامداد روز ۲۵ مردادماه ‌۱۳۶۴ش با رمز “يا سيدالشهدا (ع)” دست‌ به‌ حمله‌ زده‌ و با انهدام ‌۲ گردان‌ از تيپ ‌۱۰۸ لشكر ۱۶ ارتش‌ عراق‌ در شمال‌ فكه، تعداد ۶۳۵ تن‌ از آنان‌ را كشته‌ و زخمي کرده و‌ يا به‌ اسارت‌ بگيرند.هم‏چنين‌ طي اجراي‌ حمله‌ ضربتي‌ يك‌ روزه، ‌۲ دستگاه‌ تانك و پل‌ ارتباطي، يك‌ پارك‌ موتوري، ۱۹ انبار مهمات، يك‌ دستگاه‌ لودر و تعدادي‌ از ادوات‌ و تجهيزات‌ مهندسي‌ دشمن‌ نابود شده‌ و شماري‌ سلاح‌ سبك‌ و نيمه‏سنگين‌ به‏همراه‌ چندين‌ قبضه‌ خمپاره‌انداز و وسائل‌ مخابراتي‌ و لجستيكي‌ به‌ غنيمت‌ گرفته‌ شد.

انتخاب «امام خامنه ‏ای» به رياست جمهوري (1364 ش)

تاریخ وقوع: 25 مرداد


انتخاب دوباره حضرت آيت‏ اللَّه "سيدعلي خامنه ‏ای" به رياست جمهوري ايران (1364 ش)انتخاب دوباره حضرت آيت‏ اللَّه “سيدعلي خامنه ‏ای” به رياست جمهوري ايران (1364 ش)پس از شهادت شهيد رجايي و شهيد باهنر در 8 شهريور 1360، به پيشنهاد تعدادي از اعضاي مركزي حزب جمهوري اسلامي و اجازه حضرت امام، آيت ‏اللَّه خامنه‏اي از طرف روحانيت و ساير نهادهاي انقلابي نامزد رياست جمهوري گرديد و با راي عظيم و بي‏نظير مردم، به عنوان سومين رييس جمهوري اسلامي ايران انتخاب شدند. همچنين ايشان در 25 مرداد 1364 و براي دومين بار به دليل لياقت و كارداني، به دستور حضرت امام، كانديداي رياست جمهوري شد و با راي قاطع مردم به اين پست برگزيده شدند. مقام معظم رهبري در طول رياست جمهوري خويش به كشورهايي چون سوريه، ليبي، پاكستان، هند، چين، الجزاير، زيمبابوه، روماني، كره شمالي و آمريكا (براي ايراد نطق تاريخي خويش در اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل متحد) سفر كرده و پيام‏رسان انقلاب اسلامي بودند. در نهايت حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي در سال آخر رياست جمهوري، پس از ارتحال حضرت امام خميني، از طرف مجلس خبرگان رهبري، به رهبري نظام اسلامي انتخاب شدند و تا امروز با عزت و قوت، هدايت جامعه اسلامي را برعهده دارند.

انتخاب پروفسور «حميد مولانا» به رياست… (1371 ش)

تاریخ وقوع: 25 مرداد


انتخاب پروفسور "حميد مولانا" به رياست انجمن بين ‏المللي تحقيقات ارتباط جمعي (1371 ش)انتخاب پروفسور “حميد مولانا” به رياست انجمن بين ‏المللي تحقيقات ارتباط جمعي (1371 ش)حمید مولانا در رشته ارتباطات تنها ایرانی با بالاترین درجه آكادمیك این رشته است وسال هاست دررسانه ها و اخبار حوزه ارتباطات ،او را با پیشوند و پسوند پروفسور معرفی می كنند. حمید مولانا این اعتبار آكادمیك را در عمل نیز به دست آورده و نظر جمعی، تأیید قابلیت ها و دیدگاه های نوین او در رشته ارتباطات بوده است. نمونه این به رسمیت شناسی و تأیید جمعی را از مجموعه بزرگداشت ها و مراسم تقدیر و پاسداشت او می توان دید و دریافت كرد.

وفات آیة‏اللَّه «عبدالاعلي موسوي سبزواری» (1372 ش)

تاریخ وقوع: 25 مرداد


رحلت آيت ‏اللَّه "سيد عبدالاعلي موسوي سبزواری" زعيم حوزه علميه نجف (1372 ش)رحلت آيت ‏اللَّه «سيد عبدالاعلي موسوي سبزواری» زعيم حوزه علميه نجف (1372 ش)آيت ‏اللَّه سيدعبدالاعلي موسوي سبزواري در سال 1290 ش در سبزوار ديده به جهان گشود. وي پس از گذراندن دروس مقدماتي در زادگاهش، در چهارده سالگي راهي مشهد شد و سطوح عالي فقه و اصول را از استادان زمان آموخت. پس از مدتي، براي ادامه تحصيل راهي نجف اشرف شد. وي در آن شهر در محضر پرفيض حضرات آيات: سيدابوالحسن اصفهاني، ميرزاي ناييني، آقاضياء الدين عراقي، شيخ محمدحسين غروي اصفهاني، شيخ محمدجواد بلاغي و سيد حسين حكيم بادكوبه ‏اي، مباني فقه، اصول تفسير، علوم قرآني، كلام، حكمت و فلسفه خود را تكميل نمود. آيت ‏اللَّه سبزواري در 36 سالگي در حالي كه از بيشتر مراجع بزرگ عصر، اجازه‏ هاي متعدد روايي و اجتهادي داشت، بر كرسي تدريس خارج فقه و اصول تكيه زد و در مدت قريب به نيم قرن، به عنوان يكي از برترين مدرسان حوزه بزرگ نجف، مطرح بود. جلسات تدريس ايشان در فقه، اصول، تفسير، حديث، رجال و درايه، دانشوراني را پروراند كه بعدها از مدرسان حوزه ‏هاي علميه قم و نجف به شمار مي‏رفتند. آيت ‏اللَّه سبزواري از انقلاب اسلامي و رهبري آن، حضرت امام خميني، كمال حمايت و پشتيباني را مي‏نمود و به هنگام همه ‏پرسي نظام جمهوري اسلامي، پيامي مبني بر حمايت از آن صادر نمود. برخي از تاليفات گرانقدر اين فقيه وارسته كه بيش از هفتاد جلد مي‏باشند عبارتند از: مواهب الرحمن في تفسير القرآن در 20 جلد، مُهَذَّبُ الاحكام في بيان الحلال و الحرام در فقه استدلالي در 30 جلد، تهذيب الاصول در2 جلد، لباب المعارف در علم كلام در 2 جلد و حاشيه بر اسفار و شرح منظومه. سرانجام آن مرجع بزرگ، در حالي كه از يك سال قبل، زعامت حوزه نجف را پس از آيت ‏اللَّه سيدابوالقاسم خويي برعهده داشت در 25 مرداد 1372 ش در 82 سالگي بدرود حيات گفت و در نجف به خاك سپرده شد

زندگینامه ی مختصر

تاریخ وقوع: وفات آیة‏اللَّه «عبدالاعلي موسوي سبزواری» (1372 ش)


سید عبدالأعلی موسوی سبزواری (۱۲۸۹-۱۳۷۲ هجری شمسی) فقیه و مفسر و قرآن‌پژوه نامی جهان تشیع و اسلام در دورهٔ معاصر است. در روز چهارشنبه ۲۹ آذر سال ۱۲۸۹ هجری شمسی در سبزوار زاده شد و در روز دوشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۷۲ در سن ۸۳ سالگی در نجف درگذشت و در همانجا مدفون گردید.زندگی‌نامهاز کودکی تا سن چهارده سالگی نزد پدر و عموی خود آیت‌الله سید عبدالله برهان مقدمات ادبیات عرب، فقه و اصول را فراگرفت سپس برای ادامه تحصیل به مشهد هجرت نمود.از سال ۱۳۰۲ به مدت هشت سال اقامت در مشهد از نزد علامه حاج میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، میرزا عسکر شهیدی معروف به آقا بزرگ حکیم، آیت‌الله سیدمحمدعمار لواسانی و حاج شیخ علی اکبر نهاوندی تعلم نمود. سپس برای ادامه تحصیل به نجف هجرت نمود.از سال ۱۳۱۰ به مدت شصت و دو سال اقامت در نجف که تا پایان عمر خویش ادامه داشت از نزد اساتیدی همچون مرحوم نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی، شیخ محمدحسین اصفهانی معروف به کمپانی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا سید حسین بادکوبه‌ای فقه و فلسفه را تعلم نمود. همچنین تفسیر را از نزد علامه محمدجواد بلاغی صاحب تفسیر آلاء الرحمن فرا گرفت. وی همچنین از علامه مامقانی، حاج شیخ عباس قمی اجازه روایی و اجتهادی گرفته است. وی در سال ۱۳۲۵ در سن ۳۶ سالگی توانست عهده‌دار تدریس خارج فقه و اصول شد و به تربیت شاگردان و دانشوران پرداخت. وی در کنار آیت الله سید ابوالقاسم خوئی از تأثیرگذاران حوزه علمیه نجف بود که بعد از ایشان از سال ۱۳۷۱ عهده‌دار ریاست این حوزه علمیه گردید.اساتیدادیب اول میرزا عبدالجواد نیشابوریحاج شیخ عباس قمی (علوم روایی و حدیث)آقا سید علی قاضی طباطبایی (استاد عرفان)آیت الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانیسید ابوالحسن اصفهانیمیرزای نائینیآقا ضیاءالدین عراقیآیت الله شیخ محمدجواد بلاغی (استاد تفسیر علوم قرآنی)سید علیرضا سبزواریآیت اللّه شیخ محمدحسن برسیمیرزا عسکر شهیدی معروف به آقا بزرگ حکیمآیت الله سید محمد عصّارشیخ محمدحسین اصفهانی معروف به کمپانیآیت الله سید حسین بادکوبه‌ایآیت الله سید عبدالله برهان (ادبیات عرب-فقه و اصول)سید محمدعصار لواسانی|آیت الله سید محمد عصار لواسانیحاج شیخ علی اکبر نهاوندیعلامه مامقانیشاگردانمحمدصادق سعیدی کاشمریمحقق طباطباییآثار و تألیفاتمواهب الرحمن فی تفسیر القرآن، از تفاسیر شیعی-عربی است که مفسر طرح آن را در ۳۰ جلد ریخته بود اما تاکنون تنها ۱۲ جلد از به چاپ رسیده است.مهذب‌الاحکام فی بیان الحلال و الحرام، در فقه امامی و شامل یک دورهِ کامل فقه استدلالی در ۳۰ جلد وزیری در مطبعة الاداب نجف به سال ۱۹۸۲ م. چاپ شد.تهذیب الاصول، یک دوره اصول فقه، به صورت فشرده، ولی روان در ۲ جلد که به طبع رسیده است.لباب المعارف، در علم کلام و دفاع از عقاید شیعه و از جمله اولین آثار آیت‌الله سبزواری است که در ۲ جلد به عربی تألیف شده است.افاضة الباری فی نقد ما الّفه الحکیم السبزواری، در نقد و بررسی آثار فلسفی حکیم حاج ملّاهادی سبزواری (م ۱۲۸۹ ه.).رفض الفضول عن علم الاصول، در علم اصول.منها الصالحین، در فقه.مناسک الحج، در مسائل حج.رسالهِ توضیح المسائل، به فارسیحاشیه بر بسیاری از کتاب‌های شیعه چون: عروةالوثقی، وسیلةالنجاه، حدائق‌الناظره، جواهرالکلام، مستندالشیعه، اسفار، تفسیر صافی، شرح منظومهِ حکیم سبزواری و…مجموعه‌ای در رسائل فقهی و…

مبعوث شدن حضرت موسى علیه السلام به پیامبری

تاریخ وقوع: 7 محرم


حضرت موسى علیه‌السلام با اهل و عیال و اموال خود از مدین خارج و رهسپار مصر گردید. شبى در بیابان سینا پیاده شدند و به علت سردى هوا به فکر روشن کردن آتش افتادند.در این هنگام موسى علیه‌السلام نورى از دور مشاهده کرد و به خیال این که آتش است، عصا را بدست گرفته به طرف نور رفت. خطاب رسید: «اءِنِّى أنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ اءِنَّکَ بِالوادِالْمُقَّدسِ طُوىً × وَ أَنَا اخْتَرْتُکَ فَاسْتَمِعْ لِما یُوحى؛ موسى من پروردگار تو هستم، کفشت را از پاى بیرون آور زیرا در مکان مقدسى قرار گرفته‌اى، من تو را به پیغمبرى برگزیدم پس بشنو آنچه به تو وحى مى‌شود، معبودى جز من نیست پس مرا عبادت کن و نماز بپادار».[۱]


1- سوره طه، آیات 12ـ13.منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی

بستن آب بر اهل بیت علیهم السلام (61 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


در روز هفتم سال 61 هجرى قمرى از ابن زیاد ملعون نامه‌اى به عمر سعد رسید به این مضمون: یابن سعد میان حسین و آب فرات حائل شو و کار را برایشان تنگ بگیر و نگذار یک قطره آب بنوشند، ابن سعد همان وقت عمرو بن حجاج را با پانصد سوار بر شریعه موکل گرداند.عطش بر امام و اصحاب غالب شد، امام حسین علیه‌السلام برادرش عباس را خواند و سى نفر فارس و بیست پیاده شبانه با بیست مشک به طلب آب فرستاد، عمر بن حجاج سر کرده موکلین آب فریاد زد: شما کیستید؟ نافع جواب داد: منم پسرعموى تو آمدم آب بیاشامم، گفت: بخور گوارا باد بر تو.نافع گفت: واى بر تو مى‌گوئى من آب بخورم، حسین علیه‌السلام و اهل بیتش تشنه باشند و بمیرند، گفت: راست مى‌گوئى ولى به ما دستور داده‌اند، مانع شویم.نافع به اصحاب گفت: وارد فرات شوید و عمر هم صیحه زد، مانع شوید و بجنگید. عده‌اى از اصحاب جنگ مى‌کردند و عده‌اى مشک‌ها را پر مى‌نمودند و کسى از اصحاب امام کشته نشد و آب را به خیمه‌ها رساندند و اهل بیت علیهم‌السلام آب خوردند.

نامه عبيدالله بن زياد به عمربن سعد (61 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


پس از آن كه عمر بن سعد وارد كربلا گرديد، پيكي به نزد امام حسين علیه‌السلام فرستاد و از آن حضرت پرسش كرد كه به چه منظوري به اين ديار روي آورده است و امام حسين علیه‌السلام در پاسخش فرمود: آمدن من به اين سرزمين به خاطر دعوت همشهري‌هاي شما بوده است كه با ارسال هزاران‌ نامه، مرا به سوي خود خواندند. هم اينك اگر از ادامه حركت من ناخرسنديد، من اصراري بر آن ندارم و حاضرم برگردم.عمر بن سعد پس از دريافت پاسخ امام حسين علیه‌السلام دلگرم و به ايجاد صلح و سازش اميدوار گرديد. از آن پس ميان امام حسين علیه‌السلام و عمر بن سعد، پيام‌هاي ديگري نيز مبادله و موجب فروكش كردن حساسيت‌هاي ابتدايي و كاستن خصومت طرفين شد.اما عبيدالله بن زياد، عامل يزيد بن معاويه در كوفه كه بر جريان كربلا و نحوه رفتار عمر بن سعد با امام حسين علیه‌السلام إشراف و نظارت داشت، حاضر به مصالحه و پايان ماجرا بدون خونريزي نبود و تلاش مي‌كرد كه اين أمر را سخت‌تر و حادتر نمايد. بدين جهت، در هفتم محرم نامه‌اي براي عمر بن سعد نوشت و به وي دستور داد كه بر امام حسين علیه‌السلام سخت گيرد و ميان وي و آب فرات حايل گردد و نگذارد كه آن حضرت و يارانش از رود فرات استفاده كنند تا در فشار قرار گرفته و تسليم گردند.عمر بن سعد كه به خاطر دلبستگي به حكومت “ري” حاضر به انجام هر كاري شده بود، فرمان عبيدالله را بي‌درنگ به اجرا درآورد و عمرو بن حجاج زبيدي را با پانصد سواره نظام، موكل آب فرات نمود تا از دسترسي ياران امام حسين‌ علیه‌السلام به شريعه فرات جلوگيري نمايد. سپاهيان عمر بن سعد از روز هفتم محرم با شدت تمام از آب فرات مراقبت كرده و مانع دستيابي ياران امام حسين علیه‌السلام به آن شدند.وليكن عليرغم سخت‌گيري و تلاش پي‌گير آنان، ياران امام حسين علیه‌السلام تا شب عاشورا از تاريكي شب استفاده كرده و خود را به رود فرات رسانيده و آب خيمه‌ها را تامين مي‌كردند. حضرت عباس بن علي علیه‌السلام كه در دليري، غيرت و وفاداري، ضرب‌المثل دوستان و دشمنان بود در آبرساني خيمه‌ها پيشگام و بسيار كوشا بود.[۱]


1- نك: الارشاد (شیخ مفید)، ص 434؛ بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج 44، ص 315 و ص 389؛ كشف الغمه (علي بن عيسي اربلي)، ج 2، ص 226 و منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 335.منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی

نامه عبيدالله بن زياد به عمربن سعد (61 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


پس از آن كه عمر بن سعد وارد كربلا گرديد، پيكي به نزد امام حسين علیه‌السلام فرستاد و از آن حضرت پرسش كرد كه به چه منظوري به اين ديار روي آورده است و امام حسين علیه‌السلام در پاسخش فرمود: آمدن من به اين سرزمين به خاطر دعوت همشهري‌هاي شما بوده است كه با ارسال هزاران‌ نامه، مرا به سوي خود خواندند. هم اينك اگر از ادامه حركت من ناخرسنديد، من اصراري بر آن ندارم و حاضرم برگردم.عمر بن سعد پس از دريافت پاسخ امام حسين علیه‌السلام دلگرم و به ايجاد صلح و سازش اميدوار گرديد. از آن پس ميان امام حسين علیه‌السلام و عمر بن سعد، پيام‌هاي ديگري نيز مبادله و موجب فروكش كردن حساسيت‌هاي ابتدايي و كاستن خصومت طرفين شد.اما عبيدالله بن زياد، عامل يزيد بن معاويه در كوفه كه بر جريان كربلا و نحوه رفتار عمر بن سعد با امام حسين علیه‌السلام إشراف و نظارت داشت، حاضر به مصالحه و پايان ماجرا بدون خونريزي نبود و تلاش مي‌كرد كه اين أمر را سخت‌تر و حادتر نمايد. بدين جهت، در هفتم محرم نامه‌اي براي عمر بن سعد نوشت و به وي دستور داد كه بر امام حسين علیه‌السلام سخت گيرد و ميان وي و آب فرات حايل گردد و نگذارد كه آن حضرت و يارانش از رود فرات استفاده كنند تا در فشار قرار گرفته و تسليم گردند.عمر بن سعد كه به خاطر دلبستگي به حكومت “ري” حاضر به انجام هر كاري شده بود، فرمان عبيدالله را بي‌درنگ به اجرا درآورد و عمرو بن حجاج زبيدي را با پانصد سواره نظام، موكل آب فرات نمود تا از دسترسي ياران امام حسين‌ علیه‌السلام به شريعه فرات جلوگيري نمايد. سپاهيان عمر بن سعد از روز هفتم محرم با شدت تمام از آب فرات مراقبت كرده و مانع دستيابي ياران امام حسين علیه‌السلام به آن شدند.وليكن عليرغم سخت‌گيري و تلاش پي‌گير آنان، ياران امام حسين علیه‌السلام تا شب عاشورا از تاريكي شب استفاده كرده و خود را به رود فرات رسانيده و آب خيمه‌ها را تامين مي‌كردند. حضرت عباس بن علي علیه‌السلام كه در دليري، غيرت و وفاداري، ضرب‌المثل دوستان و دشمنان بود در آبرساني خيمه‌ها پيشگام و بسيار كوشا بود.[۱]


1- نك: الارشاد (شیخ مفید)، ص 434؛ بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج 44، ص 315 و ص 389؛ كشف الغمه (علي بن عيسي اربلي)، ج 2، ص 226 و منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 335.منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی

نبرد هواداران بني عباس با سپاهيان اموي (132 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


پس از آن كه قيام مخالفان بني‌اميه، فراگير و سراسر عالم اسلام را دربرگرفت، ابومسلم خراساني شهرهاي شرقي اسلام، يعني افغانستان، خراسان و شهرهاي مياني، مركزي و جنوبي ايران را يكي پس از ديگري فتح كرد و قحطبه بن شبيب را كه از داعيان معروف بني‌عباس و از فرماندهان آنان بود با سپاهي بزرگ، به سوي عراق گسيل داشت.يزيد بن عمر بن هبيره كه عامل امويان در عراق، ايران و شرق عالم اسلام بود، در شهر “واسط” واقع در عراق، مستقر و مناطق و نواحي تحت فرمان خود را كنترل مي‌كرد. عاملان و سپاهيان او پس از شكست از سربازان ابومسلم خراساني، همگي به سوي واسط عقب‌نشيني كرده و در اين شهر تجمع نمودند. ابن هبيره، سپاهيان خويش را مجدداً سازماندهي كرد و با آرايش جديد آماده دفاع گرديد.سپاهيان قحطبه، پس از فتح شهرهاي ايران، وارد عراق گرديده و به سوي واسط هجوم آوردند. دو سپاه در مكاني به نام “زاب”، در بيست و پنج فرسنگي كوفه، با هم روبرو شده و به درگيري پرداختند. نبرد سنگين و سختي ميان آنان به وقوع پيوست و از طرفين، تعداد بي‌شماري جان باخته و يا زخمي گرديدند، ولي سپاهيان اموي متحمل شكست و هزيمت شده و به ناچار، به سوي واسط عقب‌نشيني كردند و هواداران بني‌عباس را به تهاجمات بعدي تحريص كردند.اين واقعه، در هفتم محرم سال 132 قمري به وقوع پيوست. همين شكست، باعث فروپاشي خلافت جائرانه بني‌اميه گرديد و از آن پس شهرهاي عراق مانند كوفه، بصره و واسط نيز به دست عباسیان گشوده شد و ابن هبيره نيز در صحنه نبرد با عباسيان كشته گرديد و سپاهيان اموي، به طور كلي پراكنده و متفرق شدند.در همان ايام بزرگان بني‌عباس وارد كوفه شده و پس از مدتي، با ابوالعباس سفاح، به عنوان نخستين خليفه عباسي بيعت نمودند.[۱]


1- نك: تاريخ اليعقوبي، ج 2، ص 344؛ تاريخ الطبري، ج 7، ص 412.منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی

تولد يوسف شيباني جغرافي‏دان مسلمان (601 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


نجم الدين ابوالفتح يوسف بن يعقوب شيباني دمشقي ملقب به ابن مجاور، مورخ و جغرافي‏دان مسلمان در دمشق به دنيا آمد. دوران كودكي و نوجواني خود را در بغداد سپري كرد و از اساتيد اين شهر بهره برد. سپس به هند رفت و پس از مدتي به سير و سفر در شبه جزيره‏ي عربستان پرداخت. مهم‏ترين اثر وي به نام تاريخ المُستَبصر، به شرح دقيق وضعيت سياسي، جغرافيايي و اجتماعي اين منطقه اختصاص دارد. ابن مجاور در سال 690 در سن 89 سالگي درگذشت.

ولادت آیةاللّه العظمي ميلاني (1313 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


آیةاللّه العظمي سيد محمد هادي ميلاني در هفتم محرم سال 1313ق. در نجف اشرف به دنيا آمد. او از سنين كودكي، تحصيلات ديني خود را با فراگيري قرآن آغاز كرد و سپس نزد اساتيد حوزه‏ي علميه نجف به تكميل تحصيلات ديني خود پرداخت، تا آنجا كه علاوه بر تسلط بر علوم ديني، در ادبيات فارسي و عربي نيز مهارت بسيار يافت. پس از چندي به كار تاليف و تدريس پرداخت. حوزه‏ي درس ايشان، بسيار پرجمعيت بود و در آن شاگرداني محقّق و متفكر تربيت شدند و عده‏ي كثيري از آن‏ها، به مراحل بالاي علمي، دست يافتند. آیةاللّه ميلاني، راه رسيدن به فضيلت را معرفت خدا، تقوا و كسب مكارم اخلاقي دانسته و روي آن تاكيد مي‏كرد. محاضرات في فقه الاماميه در ده جلد از آثار ايشان است.

درگذشت آیةالله نزاري نقدي” (1370 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


آیةالله شيخ جعفر بن حاج محمد نزاري، معروف به نقدي از افاضل علماي اماميه‏ ي قرن چهاردهم هجري عراق مي‏باشد. او فقيه اصولي، محدّث رجالي، مفسر، مورخ، اديب و شاعر ماهري بود. وي پس از فراگيري اصول قرائت و خط عربي و فارسي در موطن خويش شهر «العماره» در نزد پدرش حاج محمدبن عبداللَّه نزاري، جهت تكميل تحصيلات راهي نجف اشرف شد و از محضر آخوند خراساني، سيدمحمدكاظم يزدي و شيخ احمد كاشف الغطا بهره گرفت. شيخ جعفر نقدي، مدتي به نشر علوم ديني و رياست منصب جعفريين و قضاوت فريقين و رياست مَحكمه‏ي سنّي و شيعه‏ي شهر «العماره» را بر عهده گرفت. از وي آثاري چون ارشادالطّلاب الي علم الاعراب، الاسلام و المرأة، الاَنوار العَلَويَّة و الاسرار المرتضويه، بر جاي مانده است. اين عالم رباني سرانجام در هفتم محرم الحرام سال 1370 قمري در 67 سالگي ديده از جهان فرو بست.

درگذشت کربلایی محمد کاظم ساروقی (1377 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


درگذشت کربلایی محمد کاظم کریمی ( ساروقی ) سال 1377 مدفون قبرستان نو قم

درگذشت حاج شیخ محمد شریف رازی (1420 ق)

تاریخ وقوع: 7 محرم


درگذشت حاج شیخ محمد شریف رازی ، مورخ بزرگ و صاحب گنجینه دانشمندان سال 1420 مدفون شیخان قم